Zespół sporów korporacyjnych, post-M&A i komercyjnych JDP, działając dla jednego z banków, doprowadził do uzyskania dwóch prawomocnych postanowień oddalających wnioski o zabezpieczenie złożone przez kredytobiorców. Sprawy dotyczyły umów o kredyt hipoteczny ze zmiennym oprocentowaniem opartym na wskaźniku WIBOR zawartych w 2021 roku.

Wobec istotnej zmiany wysokości rat kredytu spowodowanej podniesieniem stóp procentowych kredytobiorcy zaczęli podnosić argumenty związane z rzekomą manipulacją wskaźnikiem przez banki oraz jego nierzetelnością związaną z brakiem transakcji na rynku pożyczek międzybankowych. Tym samym, we wniosku o zabezpieczenie konsumenci żądali wyeliminowania WIBOR z raty odsetkowej, która byłaby ustalana wyłącznie w oparciu o marżę banku.

Rozpoznające sprawę zabezpieczenia roszczeń Sądy drugiej instancji w pełni podzieliły argumenty przedstawiane przez prawników JDP i oddaliły wnioski o zabezpieczenie, zarówno na gruncie braku interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, jak i braku uprawdopodobnienia roszczenia w – postaci uznania postanowień umownych dotyczących WIBOR za niewiążące.

Mimo że skład Sądu Apelacyjnego rozpoznający jedną ze spraw złożony był z sędziów orzekających przychylnie na rzecz konsumentów w tzw. roszczeniach frankowych, to Sąd nie podzielił żadnego z argumentów stawianych przez kredytobiorców w zakresie rzekomej manipulacji wskaźnikiem WIBOR. Sąd Apelacyjny przychylił się do argumentacji przygotowanej przez prawników JDP i przyznał, że nie jest prawdą, iż wskaźnik WIBOR nie ma górnej granicy, jak też nie ma dowodów na to, aby dochodziło do nadużyć przy ustalaniu wskaźnika na podstawie danych szacunkowych.

Sąd uwzględnił również dowód przeprowadzony przez pełnomocników banku wykazujący, że bank należycie poinformował konsumentów o możliwym ryzyku związanym ze zmienną stopą procentową oraz o sposobie działania wskaźnika WIBOR.

Ponadto, w zakresie braku interesu prawnego, jeden z Sądów wskazał, że brak udzielenia zabezpieczenia nie zniweczy celu Dyrektywy 93/13 w postaci ochrony konsumentów przed nieuczciwymi postanowieniami umownymi. Co więcej, w przypadku banku o stabilnej sytuacji finansowej trudno jest mówić, aby ewentualny brak zabezpieczenia miał uniemożliwiać zaspokojenie roszczeń w przyszłości.

W opisane powyżej sprawy dotyczące wskaźnika WIBOR zaangażowany był zespół w składzie: dr Marcin Chomiuk (Partner), Adrian Andrychowski (Counsel), dr hab. Bogusław Lackoroński (Of Counsel), Karol Macias (Senior Associate), Tomasz Krawczyk (Associate) i Klaudia Olejniczak (Associate).